Wścieklizna jest nieuleczalną chorobą zakaźną, wywoływaną przez wirus powodujący zmiany zapalne w ośrodkowym układzie nerwowym i kończącą się zejściem śmiertelnym.

Na zakażenie wirusem wścieklizny wrażliwe są wszystkie ssaki,
a także człowiek.

Do zakażenia wścieklizną dochodzi głównie w wyniku:

·         pogryzienia przez zwierzę,

·         przedostania się śliny chorego zwierzęcia na skaleczenia i zadrapania skóry, na błony śluzowe np. jamy ustnej, do spojówki oka.

Co roku z powodu wścieklizny umiera na całym świecie ponad 70 tysięcy osób.

W związku ze stałym zagrożeniem wystąpienia tej choroby na obszarze kraju oraz stwierdzanymi nowymi ogniskami wścieklizny, w tym na obszarach, na których nie notowano wścieklizny od kilkudziesięciu lat,  Powiatowy Lekarz Weterynarii w Oławie przypomina, iż obowiązkowemu ochronnemu szczepieniu przeciwko wściekliźnie, zgodnie z ustawą o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierzątpodlegają psy powyżej 3. miesiąca życia.

Posiadacze psów są zobowiązani zaszczepić psy przeciwko wściekliźnie w terminie 30 dni od dnia ukończenia przez psa 3. miesiąca życia, a następnie nie rzadziej niż co 12 miesięcy od dnia ostatniego szczepienia.


Szczepień psów przeciwko wściekliźnie dokonują lekarze weterynarii świadczący usługi weterynaryjne w ramach działalności zakładu leczniczego dla zwierząt. Po przeprowadzeniu szczepienia posiadaczowi psa wydaje się zaświadczenie lub dokonuje się wpisu w paszporcie lub książeczce zdrowia. Szczepienie psów jest podstawową metodą zapobiegania rozprzestrzenianiu się tej choroby.

Niedopełnienie ww. ustawowego obowiązku przez posiadacza zwierzęcia jest wykroczeniem i podlega karze grzywny do 500 zł.

Szczepienie kotów przeciw wściekliźnie nie jest obowiązkowe, jednak z uwagi na potencjalną możliwość zarażenia się tych zwierząt wścieklizną Powiatowy Lekarz Weterynarii w Oławie  zaleca, by ich posiadacze objęli je również ww. szczepieniem, a w szczególności koty  wychodzące z domu, z uwagi na fakt, iż mogą one mieć kontakt ze zwierzętami dzikimi np. wiewiórkami czy nietoperzami, które są potencjalnymi wektorami wścieklizny. 

Każda osoba mająca podejrzenie co do stanu zdrowia swojego zwierzęcia (nietypowe zachowanie, objawy nerwowe), zwłaszcza gdy był kontakt ze zwierzętami dzikimi, a także w przypadku nietypowego zachowania się zwierząt  dzikich, jak też w przypadku zalezienia zwłok zwierząt drapieżnych ( m.in.  lisa, kuny, jenota) ma obowiązek poinformowania o tym fakcie Powiatowego Lekarz Weterynarii.

Należy bezwzględnie unikać kontaktu bezpośredniego ze zwierzętami dzikimi oraz ich zwłokami.  

 

wścieklizna