W związku z występowaniem choroby niebieskiego języka na terytorium  krajów członkowskich Unii Europejskiej oraz dużym zagrożeniem epizootycznym dla gospodarstw krajowych bydła, owiec i kóz Powiatowy Lekarz Weterynarii w Oławie zwraca się z apelem o przestrzeganie podstawowych zasad związanych z prowadzoną działalnością. 

Zaleca się hodowcom utrzymującym wrażliwe gatunki zwierząt:

– wystrzegać się zakupu zwierząt do własnej hodowli pochodzących z niewiadomego źródła,
– zapewnić okresowe wizyty lekarza weterynarii w gospodarstwie
– zwalczać owady w pomieszczeniach inwentarskich, w których przebywają zwierzęta

W przypadku zauważenia objawów nasuwających podejrzenie choroby zakaźnej niezwłocznie zgłosić ten fakt Powiatowemu Lekarzowi Weterynarii w Oławie bezpośrednio lub za pośrednictwem lekarza weterynarii opiekującego się gospodarstwem albo wójta (burmistrza, prezydenta miasta).

Zgłoszenie podejrzenia wystąpienia choroby niebieskiego języka, zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 roku o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt  jest obowiązkiem, którego niedopełnienie stanowi wykroczenie.
 

Bydło zakaża się znacznie częściej niż owce, aczkolwiek bydło choruje rzadko. Ponadto choroba ta u bydła przebiega w łagodniejszej postaci niż u owiec. Po przechorowaniu bydło może stać się nosicielem zarazka, co prowadzi do zakażania kuczmanów i przenoszenia wirusa za ich pośrednictwem na zwierzęta zdrowe.

Z uwagi na długi okres wylęgania choroby objawy kliniczne u bydła mogą nie być widoczne nawet do 60-80 dnia po zakażeniu. Jednakże jeśli wystąpią, można zaobserwować:

  • – gorączkę,
  • – ślinotok,
  • – zaczerwienienie i obrzęk błony śluzowej jamy ustnej,
  • – owrzodzenie opuszki zębowej i niekiedy końca języka,
  • – zapalenie koronki i tworzywa racic, będące przyczyną kulawizny,
  • – u krów mlecznych – łuszczenie się naskórka strzyków i tworzenie się strupów,
  • – ronienia,
  • – rodzenie zdeformowanych cieląt, przy czym deformacje dotyczą najczęściej głowy. Na zakażenie najbardziej podatne są płody w okresie rozwoju mózgu.

U owiec choroba może przebiegać od zakażenia bezobjawowego lub postaci przewlekłej do nadostrej i ostrej. Można zaobserwować następujące objawy kliniczne:

  • – bardzo wysoka temperatura ciała 41-42oC,
  • – spadek kondycji, posmutnienie, depresja i utrata mleczności,
  • – obrzęk warg, powiek i małżowin usznych,
  • – silne zaczerwienienie błony śluzowej policzków i jamy nosowej,
  • – drobne wybroczyny pod śluzówką jamy ustnej i nosowej,
  • – owrzodzenie warg, opuszki zębowej oraz w niektórych przypadkach języka,
  • – duszność, ślinotok, obfity wypływ z nosa, początkowo surowiczy, następnie śluzowo-ropny i       krwawy,
  • – wymioty mogące być przyczyną zachłystowego zapalenia płuc,
  • – przekrwiony, obrzękły, siny i wystający z jamy ustnej język,
  • – biegunka, kał z domieszką krwi,
  • – kulawizna jako następstwo zapalenia koronki i tworzywa racic,
  • – możliwe zapalenie płuc i zwyrodnienie mięśni,
  • – ciężarne samice mogą rodzić martwe lub zdeformowane jagnięta. 

Choroba nie przenosi się na inne gatunki zwierząt gospodarskich i domowych oraz na ludzi, co oznacza, że mięso, mleko, skóry i wełna oraz inne produkty pochodzące od przeżuwaczy nie stanowią zagrożenia dla ludzi.